Archives

W dniu 19 listopada 2025 r. odbyła się rozprawa przed Naczelnym Sądem Administracyjnym w sprawie jednego z naszych klientów (sygn. akt I FSK 2052/22) w zakresie rozliczeń w podatku VAT. Najdalej idącym zarzutem był zarzut przedawnienia zobowiązania podatkowego, z uwagi na fakt że zawiadomienie o zawieszeniu biegu terminu przedawnienia w związku z wszczętym postępowaniem karnym skarbowym nie zostało prawidłowo doręczone przed upływem terminu podstawowego, pięcioletniego określonego i liczonego na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie uznał zarzut za zasadny i tym samym zgodził się z naszym stanowiskiem tj. Skarżącej Spółki wyrażonym w dodatkowym piśmie procesowym oraz ze stanowiskiem Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorców, który wstąpił do sprawy na etapie postępowania przed NSA. Przyjął również za słuszne stanowisko tegoż sądu wyrażone w innych wyrokach zapadłych w podobnym stanie faktycznym tj. wyroku NSA z dnia 08 grudnia 2023 r. I FSK 1718/23 oraz wyroku NSA z dnia 10 lipca 2024 r. sygn. akt I FSK 1278/22.

Nakreślając tło sprawy, wystosowano dwa zawiadomienia w trybie art. 70c O.p. o zawieszaniu biegu terminu przedawnienia z uwagi na wszczęcie postępowania karnego skarbowego. Pierwsze jeszcze w terminie 5-letnim liczonym od końca roku kalendarzowego, w którym upływał termin płatności zobowiązania podatkowego, jednak doręczone nieprawidłowo, gdyż bezpośrednio Spółce z pominięciem ustanowionego w sprawie pełnomocnika (patrz uchwała 7-sędziów NSA z dnia 18.03.2019 r. sygn. akt I FPS 3/18). Natomiast kolejne zawiadomienie zostało wystosowane 2 lata po upływie tego terminu, o którym mowa w art. 70 § 1 O.p. (podstawowy termin 5-letni) W międzyczasie bieg terminu przedawnienia został zawieszony z uwagi na wniesienie skargi do sądu administracyjnego na decyzję dotyczącą tego zobowiązania (art. 70 § 6 pkt 2 O.p.). Ponowione zawiadomienie zostało doręczone pełnomocnikowi Spółki przed upływem terminu przedawnienia, który wydłużył się z uwagi jego zawieszenie z tej podstawy.

Naczelny Sąd Administracyjny w uzasadnieniu ustnym wyroku wskazał, że ponowione zawiadomienie nie odniosło skutku i nie miało wpływu na bieg terminu przedawnienia, gdyż przy ustalaniu momentu, w którym najpóźniej podatnik ma zostać zawiadomiony o zastosowaniu w art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej, nie powinno uwzględniać się okoliczności nie wymienionych w tej jednostce redakcyjnej art. 70 O.p., a mających wpływ na bieg terminu przedawnienia zobowiązania podatkowego. Innymi słowy nie przed upływem terminu określonego zgodnie z wszystkimi paragrafami art. 70 i następnymi przepisami Ordynacji podatkowej, a terminem podstawowym, pięcioletnim określonym i liczonym na podstawie art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej.

W imieniu naszej Klientki złożyliśmy skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego na negatywną interpretację indywidualną, zgodnie z którą wypłata z kapitału zapasowego Spółki powstałej z przekształcenia JDG wartości niewypłaconego zysku wypracowanego w ramach tej działalności będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Sąd wyrokiem z dnia 18 listopada 2025 r. (sygn. III SA/Wa 1937/25) uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną przychylając się do utrwalonej już linii orzeczniczej, zgodnie z którą nie można twierdzić, że zyski wypracowane przez przedsiębiorcę – osobę fizyczną i przyjęte przy przekształceniu jego przedsiębiorstwa przez spółkę kapitałową stanowią udział w zyskach osoby prawnej, jeżeli są wyodrębnione w księgach rachunkowych spółki jako zyski z lat poprzednich (czyli z lat kiedy spółka nie istniała).

Zatem skoro zostały one wcześniej opodatkowane podatkiem PIT jako dochód przedsiębiorcy, a jedynie niepobrane przez niego do majątku prywatnego, to nie mogą być po raz kolejny opodatkowane jako udział w zyskach osoby prawnej. Taka wypłata powinna być neutralna podatkowo.

Obecnie czekamy na pisemne uzasadnienie omawianego wyroku, gdzie zostanie przedstawiony bardziej szczegółowy opis jego motywów.