W dniu 24 kwietnia br. WSA w Krakowie wydał wyrok w sprawie opodatkowania zaliczek na poczet dywidendy w spółkach korzystających z estońskiego CIT (sygn. akt I SA/Kr 158/25).
Przedmiotem rozstrzygania była wykładnia przepisów ustawy o CIT dotyczących ryczałtu od dochodów spółek (CIT estoński) w zakresie zastosowania właściwej stawki ryczałtu przy wypłacie zaliczek na poczet dywidendy w sytuacji, gdy spółka ma zmienny poziom sprzedaży wpływający na tę stawkę (10% przy małym podatniku, 20% przy poziomie sprzedaży przekraczającej równowartość 2 mln euro brutto).
Skarga do sądu została złożona na interpretację indywidualną z 10 stycznia 2025r. (sygn. 0111-KDIB1-1.4010.658.2024.2.KM), gdzie Dyrektor KIS zaprezentował odmienne od dotychczasowego stanowisko, zgodnie z którym wypłata zaliczki na poczet zysku rocznego podlega opodatkowaniu według takiej samej stawki ryczałtu co podział zysku rocznego.
Wcześniej przyjmowano, że stawka ryczałtu dla zaliczek na poczet dywidendy powinna być ustalana na moment (rok) wypłaty zaliczki, niezależnie od tego, jaki status miała spółka na moment (rok) podjęcia uchwały o podziale zysku, na poczet którego zaliczka była wypłacana. Zatem mogło dojść do sytuacji, w której zaliczki wypłacane na poczet zysku za dany rok opodatkowane były inną stawką niż pozostała kwota zysku za ten rok przeznaczona do podziału.
WSA w Krakowie oddalił skargę podatnika oraz uznał stanowisko wyrażone w interpretacji z dnia 10 stycznia 2025 r. za prawidłowe. Jednocześnie w uzasadnieniu wyroku czytamy:
- literalne brzmienie art. 28t ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT wskazuje, że podstawę opodatkowania stanowi dochód z tytułu podzielonego zysku ustalonego w roku, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku,
- podstawę opodatkowania ryczałtem z tytułu podzielonego zysku podatnik ma zatem obowiązek ustalić w roku podatkowym, w którym podjęto uchwałę o podziale zysku, na podstawie której zysk przeznaczono do wypłaty udziałowcom,
- wypłacając dywidendę (zysk z danego roku) wiodąca dla ustalenia właściwej stawki podatku jest data (rok podatkowy) podjęcia uchwały w sprawie podziału wyniku finansowego netto, nie zaś data faktycznej wypłaty tego zysku ani rok, za który jest wypłacany.
Wykładnia prezentowana w powyższym wyroku może skutkować problemami praktycznymi, chociażby w kontekście wysokości należnego PIT (19%) od zaliczek na poczet dywidendy po stronie wspólników spółki. Otóż na wysokość należnego PIT wpływa stawka (wysokość) estońskiego CIT. Istnieje bowiem możliwość odliczenia części podatku obciążającego spółkę, co uzależnione jest od statusu tej spółki – 90% odliczenia dla „małych podatników” i rozpoczynających działalność oraz 70% dla pozostałych.
Należy też pamiętać, że PIT płatny jest na bieżąco (do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu dokonania wypłaty), w odróżnieniu do ryczałtu płatnego do końca marca roku podatkowego następującego po roku, w którym wypłacono zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy (np. interpretacja DKIS z dnia 04 maja 2023 r., sygn. 0114-KDIP2-1.4010.145.2023.1.OK/PP). Zastosowanie zatem błędnej stawki ryczałtu może skutkować naliczeniem PIT w błędnej wysokości, co może mieć istotny wymiar finansowy.